De dag van gisteren

14 mei 2022 - Pamplona, Spanje

...en vandaag 😉

De dag starte tijdens het wandelen bij een oud kerkje, wat opgekocht was door een Engelsman. Hij was er persoonlijk om uitleg te geven en om pelgrims die langs liepen een alternatieve (makkelijkere) route te wijzen. Op een veldje erbij stond een Duitse bekende, met tent en zijn hond. Hij had nog een stuk door moeten lopen waar wij konden stoppen gisteren. Met hond ben je niet overal welkom. En het is zo'n lief beest 🐶.
De alternatieve route was helaas niet voor ons weggelegd, omdat we een reservering hadden voor een alberge in Villava, een dorpje tegen Pamplona aangeplakt. Hiervoor moesten we de oorspronkelijke route volgen. Het blijft mooi op de camino, het begint s'morgens vrij koel, maar in de loop van de dag wordt het warm. De spieren en blaren protesteren af en toe, maar we gaan stug door.
'S Avonds eten we vlakbij de alberge, de voeten moeten een beetje gespaard worden. Een wat oudere Duitse man die we bijna dagelijks tegenkomen, maar wie steeds een beetje op de achtergrond blijft, nodigen we uit om aan te schuiven. Het gesprek komt op de reden van het lopen van de camino. Hij vertelt over zijn kinderen, van wie er eentje, zijn zoon, op 40 jarige leeftijd plotseling is overleden. Hij vertelt ook over iemand die hem jaren geleden over de camino vertelde, dat diegene ogen als diamanten had gehad bij het vertellen over zijn herinneringen aan de camino. Toen heeft hij al besloten om ooit zelf ook te gaan lopen. En dat ooit was dus nu. Het ontroerde me.
De camino is bijzonder, het brengt mensen die normaal zonder erg langs elkaar zouden lopen, ineens dicht bij elkaar. Oud en jong, westers, oosters. Met dure uitrusting en met oude backpack en hond. Iedereen is gelijk en heeft hetzelfde doel.  Mooi.
Vanmorgen rustig opgestaan nadat de vroege lopers onderweg waren gegaan. We hebben besloten om in Pamplona een nachtje in een hotel te boeken en hoeven maar 4 à 5 km vandaag. Een vrouw uit Korea loopt een stuk met ons mee. Ook zij doet het rustig aan vandaag. Ze woont en werkt al een aantal jaar in Madrid, maar had nu veel tijd omdat ze geen werk had door corona (ze organiseerde reizen voor Koreanen in Spanje). Elk nadeel heb z'n voordeel...
We konden al vroeg terecht in onze hotelkamer, heerlijk! Lekker wat gerommeld, wasjes gedaan en geluierd. De middag toch weer in de benen gegaan,  maar nu lekker op slippers, veel ruimte voor de tenen 🦶. Het lijkt wel of mijn schoenen steeds 's nachts worden omgeruild voor paar met een maatje kleiner.....heb best pijnlijke voeten. In Pamplona een mooie kerk bezocht (lekker koel binnen) en op een terras in een park lekkere pintxos gegeten. Al met al een heerlijk dagje en oh ja: ik heb een extra wandelstok gekocht. Ik had er maar eentje meegenomen, maar soms is 2 toch fijner. Morgen testen dus! 👋

P.S. had een teek in mijn arm vanmorgen ...en ik maar denken dat die mij niet lekker vinden 🕷 

Foto’s

6 Reacties

  1. Christel:
    15 mei 2022
    Wat een genieten! Ohh die voetjes, hopelijk zijn ze een beetje bijgekomen van je rustdag.
  2. Jantine:
    15 mei 2022
    Weer mooi verwoord en mooie foto's... Alsof ik erbij ben. *tuurlijk vinden teken ook jou lekker 😂❤️
  3. Mariet:
    15 mei 2022
    Mooi verhaal weer. Leuk al die ontmoetingen.
  4. Annelies:
    15 mei 2022
    Wat een pracht belevenis.
  5. Ingeborg:
    15 mei 2022
    Wat een mooi verhaal over de ontmoetingen. Goed dat je de teek hebt ontdekt, maar met zo'n cirkel er om heen kan je hem niet missen 😉.
  6. Francois Dümmer:
    15 mei 2022
    Weer een heerlijk verhaal. Maar ja is het zo een probleem met je voeten, erger dan de vorige keer?
    Maar wel bijzonder dat je dan toch wel aan de praat raakt met verschillende mensen. Toch wel een verschil met een ander pad.