Van de kust naar het binnenland en weer bijna terug

30 augustus 2019 - Barcelos, Portugal

Mijn eerste ervaring met een alberge gisteren en vannacht opgedaan. We waren een uur eerder dan de openingstijd was, dus hebben ons neer gevleid op een trapje om de hoek. Het schijnt nogal storm te kunnen lopen en je kunt pech hebben en geen bed meer krijgen. Schoenen moesten verplicht op de gang in het schoenenrek, best verstandig, want er zal uit menig schoen een naar luchtje komen 😜. Om half 11 ging het licht uit. Ik heb nog een poosje naar de onderkant van het bed boven me liggen staren. Kon de slaap niet vatten. En om half 5 waren er al 2 Russische dames die vertrokken. Niet een al te beste nacht dus. Om 6 uur werd het echt druk met vertrekkers, dus wij ook maar eruit (mijn wandelmaatjes van gisteren en ik). Het Duitse meisje wilde verder langs de kust, ik en Yvonne wilden liever de centrale route verder volgen. We dachten dat er dan meer afwisseling zou kunnen zijn. Dus afscheid genomen van Jana, het Duitse meisje. 
Op pad maar weer, het was enorm mistig. Ik denk hooguit 50 meter zicht. Het duurde lang voor de mist optrok, maar uiteindelijk kwam de zon weer en was het prachtig blauw aan de hemel. De weg was geplaveid, maar erg slordig, dus veel hobbels. Vond vooral mijn linkervoet niet heel fijn (hielspoor 😫). Mijn tempo ging dus aardig omlaag. Yvonne liep snel een eind vooruit, maar dat was ook wel weer fijn, even alleen met mijn gedachten. Na 27(!) km kwamen we aan bij de alberge die we op het oog hadden. Helaas was het al helemaal vol. Een hotel dan maar, niet al te duur en met z'n tweeën te delen. Meteen goed bijslapen, ook niet verkeerd. 
Tijdens het eten van een niet al te lekkere pizza (maar wel dichtbij), sprak ik uit wat ik de hele dag in mijn hoofd had: ik wil terug naar de kust 😀. Ik heb te snel besloten om van de kust route weg te gaan. Ik mis de oceaan! Dus, morgen gaan we met de taxi terug en zal Yvonne haar eigen (snellere) weg volgen en ik ga wat rustiger aan doen. Ik heb tenslotte de tijd 😃.  
Opvallend tijdens afgelopen dagen: het Duitse meisje heette Jana (ik hoorde dan toch steeds de "D" ervoor) en bij de lunch kwamen we een Nederlands stel tegen waarvan de vrouw Diana heette. Ik hoor deze naam verder zelden .... Mijn zus reist mee! ❤

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

2 Reacties

  1. Irma:
    31 augustus 2019
    💖 😘
  2. Ellen:
    31 augustus 2019
    Goed naar jezelf blijven luisteren!,dus weer verder langs de oceaan succes met je avontuur en heel veel plezier eraan hopelijk.🤔