Van pelgrim naar toerist?

Uitslapen tot kwart voor 8, wat een luxe. Ik had wat yoghurt gekocht in de buurtsuper voor mijn ontbijt, thee was voorradig in "mijn" huis. Op m'n gemakkie gedaan. Om 10 uur moet ik uitchecken, maar gelukkig mag ik mijn rugzak nog even laten staan. De omgeving is prachtig, dus mijn plan is om een stukje te wandelen, hoe verzin ik het 🤪. Als ik het dorp inloop zie ik toch nog 1 bekend gezicht, Julie, ontmoet op de stormachtige zondag. Helaas zie ik nog iets bekends...een bijna zwarte lucht. Buienradar geeft aan dat er een flinke bui aankomt, dus eerst maar een theetje op het terras (met dakje). Schuin naast me zitten 3 Spanjaards een broodje te eten, met ...ieder een flinke cerveza erbij (het is kwart voor 11 🤪). Links schrobt een oude dame de stoep, het ruikt naar zwembad. Zo maak je wat mee op de camino. Of mag ik mezelf geen caminoloper meer noemen? Het voelde gisteren al een beetje alsof ik geen pelgrim meer was (wat dat ook inhoudt). Het is wel leuk om een stukje van het leven van de locals mee te maken zonder de drommen lopers die dagelijks hun dorp passeren. Dag na dag na dag... Hoe zou dat werkelijk zijn?
Op het terras zat nog een achtergebleven pelgrim (Ashley uit Texas, die zomaar het Van Abbe museum in Eindhoven kent), we raakten aan de praat en besloten samen wat te willen eten. Helaas gaat alles pas rond 13 uur weer open na de ontbijt rush in de vroege ochtend.  Ze bleek niet geheel verlaten, bleek uit een appje van iemand vanuit een hotel, of ze wat kwam drinken. Ik als introducé was ook welkom. En pas een uur na mijn kritiek op de Spanjaards, dronk ik een heerlijk glas "vino tinto" 😄. Ik moet thuis niet alleen afkicken van de camino vrees ik....
Na ook nog een lunch te hebben genuttigd, wacht ik op een bankje in de zon op de bus. Ik ben niet de enige "cheater", nog 3 anderen wachten op de bus. Weer nieuwe verhalen van medepelgrims, dat is het mooie aan de camino, want wie praat er thuis nog uitgebreid met mensen in het bushokje? Hier gaat dat heel makkelijk. De busreis duurt nog best lang, te bedenken dat de anderen dit nog gaan lopen 😄. Meteen vanaf de bushalte in Lavacolla duik ik de supermarkt in. Ik twijfel bij de kant en klaar maaltijden, de lasagne van gisteren was echt niet te eten. Maar nog koken...heb ik ook geen zin in. Het wordt een Russische aardappelsalade (die ook niet tot de haute cuisine bleek te behoren), met een verse tomaat erbij voor de vitaminen. Bij het inchecken loop ik Roxanne tegen het lijf! Stoer mens, heeft alles al gelopen. Ik heb een kamertje voor me alleen, de sfeer is ver te zoeken, maar een beetje privacy kan ik inmiddels wel waarderen.

En dan morgen. Ik ben nog 10 km van Santiago af, het idee was om lopend de stad in te gaan. Het weerbericht is echter zodanig, dat ik dat nog niet zo zeker weet, 35 mm regen wordt er voorspeld...dat is nog meer dan afgelopen horrorzondag. De bushalte is vlak voor de deur. Morgenochtend beslis ik! 🙈