Meseta-moeheid en fijne herinneringen

Redelijk geslapen vannacht, Gillian snurkt een beetje 🤭. We konden met een volle maag vertrekken vanmorgen. Het ontbijt was Donativo, wat betekent dat je mag geven wat je het waard vindt. Ik had nog ongeveer aan 3,50 munten in mijn portemonnee, heb alles in de bus gedaan (anders werd het een briefje van 20 😉). Het ontbijt (als het te verkrijgen is) bestaat meestal uit wat stokbrood met jam, thee of koffie en soms jus d'orange. Zo ook hier... Na een uurtje lopen hebben we ons daarom te goed gedaan aan een lekker chocoladebroodje, wat alle evt grammen die we verliezen door het lopen weer prima aanvulden.
De omgeving is iedere dag ietsje anders, maar inmiddels heb ik het wel een beetje gehad met de uitgestrekte Mesetavlakte. Nog 2 dagen, dan ben ik bij Léon, daarna wordt het anders! Om de eentonigheid wat te verdrijven zingen we weer gezellig. Ik moet veel aan Diana denken op zo'n wandeldagen, dus liedjes die aan haar doen denken ploppen op. Fijn! 💕
Vannacht slaap ik in een "Albergue Menucipal", in een slaapzaal met z'n achten. Na het douchen krijg ik het maar niet warm, ik kruip lekker in mijn warme slaapzak voor een dutje. En nu aan een kop thee (in de keuken ligt van alles dat je mag gebruiken, super!).