Topdag

Elke reis heeft vaak zo'n dag, waarvan je weet dat die je nog lang bij blijft. Vandaag was zo'n dag. Te paard over de eerste Gallicische heuvels, op naar O'Cebreiro. Het was geweldig mooi, we liepen over glibberige paden met veel afgevallen herfstbladeren, rotsige paadjes en soms wat asfaltwegen. Het uitzicht werd mooier en mooier en de voetjes vonden het geweldig. De kont iets minder, maar die had niets te klagen de afgelopen tijd. Het waaide flink, zeker hoe hoger we kwamen, blij met mijn jack wat tot nu toe onderin mijn rugzak had gewacht tot het nodig was. Pas op het laatst viel er wat regen. Superdepuper, echt een geweldige tocht.
Het laatste stuk naar Liñares moesten mijn voeten nog even aan de bak. Het stormt nu echt, maar gelukkig is het nagenoeg droog. We waaien de albergue binnen, het is een nieuw gebouw, fris en met een prachtig uitzicht over de heuvels. Gillian zit al klaar met een fles wijn. Het is alweer een soort reünie. Nadat de weergoden het huis een tijdje gegeseld hebben, is het droog. Toch wachten we net te lang met naar de buurtsuper te gaan en worden nat als we boodschappen gaan doen. We gaan koken met z'n allen en er schuift ook nog een oudere Ierse man aan straks.
Topdag!