Gewoon een fijne dag

Gisteren hadden we al een ontbijtje gekocht in een supermarktje, lekker yoghurt met wat fruit. Toch moesten we na 1 minuut lopen even bij een panaderia naar binnen, Tina had koffie nodig en ik lustte ook best een kop thee, met chocoladebroodje!
De wandeling vandaag begon vlak, heerlijk langs de boulevard van San Sebastián.  Het was redelijk helder, dus weer fijn een uitzicht over zee. Na de boulevard ging het vrij snel omhoog. Deze route staat erom bekend dat het veel klimmen en dalen is. Nou...dat klopt. Maar zo 's morgens zijn de beentjes nog fris, dus het ging lekker. We willen naar Orio, zo'n 14 km. Het lijkt niet heel ver, toch deden we er best lang over. Niet alleen door het fysieke werk, ook door een picknick onderweg. En nog één 😄.
In Orio aangekomen, lopen we pardoes een heel eind voorbij de door ons beoogde albergue. Tegen de tijd dat we daar achter kwamen, hadden we ècht geen zin om het hele eind, bergop, terug te lopen. We besloten eerst een toiletstop/ bierpauze te nemen en dan even op ons gemak te kijken wat er verder nog was. Het werd een dorp verderop, 10 minuten maar...met de taxi 😉 Precies toen we instapten begon het te hozen, dus niemand mopperen dat we smokkelden! In het pension aangekomen zeiden we nog tegen elkaar dat het vast een rustig plekje was. Ik opende de kamerdeur en op hetzelfde moment dendert er een trein langs het open raam. We kunnen zwaaien naar de reizigers 😅. Hopelijk is het geen nachtverbinding....
Na een hapje/drankje lopen we nog even door het stadje. De kerk loopt uit (maandagavond??), we spieken even naar binnen of er een stempel te halen valt, maar helaas. Nu in ieder geval niet.
We komen uit bij de zee, wat mooi hier! Jammer dat het zo koud is, maar wat mooi! Nu zijn al die grijze wolken ineens prachtig, ik schiet bijna een "rolletje" vol.
Morgen een korte wandeling op het programma. De eerste - jawel  - blaren houden me weer gezelschap. Even rustig aan dus.