Soms zit het mee, soms zit het tegen

Poeh, het zat vanmorgen niet mee. Of eigenlijk gisteravond al. Bij het inchecken bij de albergue lukte het niet om met mijn pinpas te betalen, tenminste, dat zei degene die me hielp. Ik betaalde daarom cash. Toen ik in bed lag (meteen na het eten), dacht ik eraan om even op mijn bankapp te kijken en ja hoor...het was wel afgeschreven! Ik had dus dubbel betaald 😕. Ik ging uit bed en hoopte nog iemand te treffen  maar helaas...de deur was dicht. Dan morgenvroeg maar, dacht ik. En ik wilde sowieso een taxi laten bellen om weer met Tina verder te kunnen lopen. Vanmorgen was er helemaal niemand...daar ging mijn 35 euro. En ook een taxi was dus geen optie. Nog wel zelf geprobeerd, maar er werd nergens opgenomen. Dat was even schakelen....lopen vandaag en wel 19 km tot de eerstvolgende stad. Dat klinkt niet veel, maar met al het stijgen en dalen heb ik er 5 1/2 uur over gedaan. De weg was wel makkelijker begaanbaar dan gisteren, dus ik kon wat sneller lopen. Na een uur heb ik geprobeerd de albergue te bellen ivm mijn geld en kreeg gelukkig iemand aan de lijn. Hij beloofde het terug te storten. Vanaf die plek heb ik met een stel uit Amerika gelopen en nog een Canadese. Fijn om weer gezelschap te hebben. Al was het gisteren erg leuk met een Zwitserse vrouw van 67. Leuk accent, dat Zwitsers-Duits 😄.
Om half 3 was ik in Markina, daar wilde ik een taxi regelen naar de plek waar Tina inmiddels was. Precies op tijd kwam de Zwitserse aangelopen, zij wilde ook wel mee. Het bleek nog een heel eind met de taxi, dus het was extra fijn om nu de kosten te kunnen delen. Nu heerlijk in de zon op het dakterras. Fijn plekje. Alles goedgekomen. Nu die 35 euro nog 💸.